موضع قصدی از نگاه دنت

شما پرنده‌ا­ی که در باغ کرم­ها را شکار می­کند مشاهده می­کنید. شما رفتار این پرنده را با این فرض که این پرنده گرسنه است و بنابراین در جست­وجوی غذاست تبیین و موجه می­کنید. این پرنده باور دارد که کرم­ها غذا هستند و این کرم­ها در باغ یافت می­شوند و در نتیجه تمایل دارد کرم­ها را در باغ شکار کند. این پرنده در مجموع با نظر به باورها و خواست­های آن رفتار می­کند.

با تبیین رفتار پرنده به­وسیلۀ اشاره به باورها و خواست­ها ، شما آن­چه را دنت  "موضع قصدی" می­نامد اتخاذ می­کنید. این موضعی است که ما بدان جهت به آن علاقمندیم که رفتار هر موجودی را توجیه و بنابراین پیش­بینی می­کند. چرا یک هشت پا ماده­ای جوهری و سیاه از خود ساطع می­کند؟ به جهت آن­که این هشت پا باور دارد که از سوی یک حیوان دیگر در معرض خطر قرار گرفته و می­خواهد از خود حفاظت کند و باور دارد می­تواند این کار را از طریق قرار دادن ابری سیاه میان خود و حیوان شکارچی انجام دهد و هم­چنین باور دارد که ساطع کردن یک جریان جوهری­مانند می­تواند ابری سیاه میان خود و حیوان شکارچی به وجود آورد.

چرا گلبول قرمز میکروب را احاطه می­کند؟ برای این­که می­خواهد مهاجمان را از بین ببرد و باور دارد که میکروب مهاجم است و می­خواهد آن را از بین ببرد. میکروب خودش می­خواهد به گلبول قرمز حمله برد و باور دارد که احتمالاً گلبول قرمز را با شناور شدن نامرتب در جریان خون بدن می­یابد، بنابراین به صورت نامرتب در جریان خون جریان می­یابد.

آیا پرندگان، هشت­پاها و گلبول­های سفید در واقع دارای باورها و خواست­هایی هستند؟ آیا چنین ارگانیسم­هایی به صورت تجملاتی رفتار می­کنند؟ یا آن­ها صرفاً گونه­ای عمل می­کنند گویی باورها و خواست­هایی دارند (و با توجه به این­ها به صورت معقولی رفتار می­کنند)؟ دنت پرسش­هایی از این نوع را پرسش­هایی که در اساس اشتباهند به حساب می­آورد.

داشتن باورها و خواست­ها چیزی بیش از قابلیت توصیف از طریق موضع قصدی نیست. اگر ما بتوانیم رفتار یک میکروب را از طریق اعمال موضع قصدی به فعالیت­های آن معنا دار کنیم، آن­گاه این میکروب در واقع باورها و خواست­هایی دارد و بنابراین دلایلی برای آن­چه انجام می­دهد داراست.